Woonruimte kan worden onderverdeeld in ‘gereguleerde woonruimte’, ook wel sociale huurwoningen genoemd en in ‘geliberaliseerde woonruimte’, ook wel vrije sector genoemd.

Voor de beide categorieën geldt andere regelgeving. Om te bepalen in welke categorie een woning valt wordt gekeken naar de huurprijs bij aanvang van de huurovereenkomst. Is de kale huurprijs lager dan een jaarlijks vast te stellen grens, dan is sprake van gereguleerde huur. Deze grens ligt dit jaar op € 752,33.

Mede als gevolg van de coronacrisis is onlangs de wet maximering huurprijsverhogingen aangenomen. Voor de sociale huurwoningen betekent dit dat de verhuurder de huurprijs vanaf 1 mei 2021 niet mag verhogen, zelfs al is de verhoging of indexatie in de huurovereenkomst opgenomen. Dit geldt niet alleen voor woningcorporaties, maar ook voor particuliere verhuurders. En dit geldt niet alleen voor woningen, maar ook voor kamerverhuur.

Voor de geliberaliseerde woonruimte gold tot heden geen wettelijk bepaalde maximale huurverhoging, maar er was sprake van contractvrijheid. Hetgeen is overeengekomen in het huurcontract gold. Op grond van de nieuwe wet geldt ingaande 1 mei 2021 voor de duur van 3 jaar echter ook een maximum, te weten een jaarlijkse verhoging van de inflatie + 1%. Over 2021 betekent dit dat de huurprijs met maximaal 2,4% mag worden verhoogd.

Een uitzondering geldt overigens voor huurverhoging na renovatie of verbouwing waarbij de huurder meer comfort krijgt.