Dat uw leverancier te laat of niet goed heeft gepresteerd, wil nog niet zeggen dat hij automatisch aansprakelijk is voor de door hem veroorzaakte schade.

Nog even afgezien van contractueel gemaakte afspraken over uitsluiting van aansprakelijkheid -in juridisch jargon: een exoneratieclausule- is de hoofdregel dat de wanpresterende partij pas aansprakelijk voor schade wordt, als hij ‘in verzuim’ is geraakt. U kunt de tegenpartij in verzuim brengen door hem schriftelijk in gebreke te stellen en hem een nadere termijn te geven om alsnog na te komen.

Op deze regel zijn wel wat uitzonderingen: als nakoming blijvend onmogelijk is, als er een fatale termijn is afgesproken of als uit een mededeling van de tegenpartij blijkt dat hij niet gaat nakomen, is sommatie zinloos en is hij automatisch ‘in verzuim’. In verreweg de meeste gevallen raakt de tegenpartij dus pas in verzuim doordat u hem een sommatiebrief stuurt.

Pas als hij dan nog steeds niet behoorlijk nakomt, heeft u recht op schadevergoeding. Onder schadevergoeding valt niet alleen de door u geleden schade, maar ook boetes/schade die uw klant aan u presenteert en de kosten die u maakt om een derde in te schakelen die de tekortkoming herstelt.

Klaag daarom niet telefonisch en vraag niet in een vriendelijk mailtje wanneer er nagekomen gaat worden, maar stuur een aangetekende brief of fax met daarin een redelijke termijn. Als u over de inhoud van zo’n brief twijfelt, kunt u beter even uw advocaat bellen. Bij de rechter kan een klein briefje een groot verschil maken.