Deze vraag lag onlangs bij de rechtbank Rotterdam voor.  

Het geschil
De werkgever had zijn werknemers in april 2020 gevraagd om vanwege de corona-crisis vóór 30 juni 2020 tenminste de helft van hun vakantiedagen op te nemen. Op 11 november 2020 liet de werknemer in kwestie (die net hersteld gemeld was na langere periode van arbeidsongeschiktheid) aan de werkgever weten dat hij van 14 december 2020 tot en met 3 januari 2021 vakantie wilde opnemen.

Er volgde een gesprek. Op 27 november 2020 bevestigde de werkgever vervolgens aan de werknemer dat hij nog 31,5 vakantiedagen had en dat was afgesproken dat hij ook van 30 november tot en met 11 december vakantie zou opnemen, dat hij acht vakantiedagen zou meenemen naar 2021 en dat hij de rest van zijn vakantiedagen (13,5) aan de werkgever ‘doneerde’.

Begin februari 2021 liet de werknemer weten dat hij het hier (toch) niet mee eens was. De werkgever liet hierop weten dat wegens de situatie als gevolg van covid-19 aan alle medewerkers is gevraagd hun vakantiedagen op te nemen, al zijn collega’s dit hebben gedaan en dat hij heeft ingestemd met de in november 2020 gemaakte afspraken.

De werkgever diende een ontbindingsverzoek in wegens een verstoorde arbeidsrelatie. In deze procedure stelde de werknemer dat de werkgever 102,86 verlofuren had afgeboekt zonder dat daar een door hem genoten vakantie of vergoeding tegenover stond. Hij zou onder druk hebben aangegeven dat de werkgever 13,5 verlofdagen op zijn saldo in mindering mocht brengen. Als hij niet zou hebben ingestemd zou zijn verlof per eind 2020 door de werkgever op nihil worden gesteld, zo stelt de werknemer. Hij vraagt de rechter om te verklaren dat die dagen niet in mindering komen op zijn verlofsaldo. 

Oordeel rechter
De rechter oordeelde:

Dat werkgever aan haar werknemers heeft verzocht om in verband met covid-19 vakantie op te nemen en of dagen te doneren, doet er niet aan af dat covid-19 niet als grondslag kan dienen om een werknemer te verplichten verlofuren in te leveren. Evenmin kan er van worden uitgegaan dat werknemer definitief, ondubbelzinnig en in alle vrijheid afstand heeft gedaan van zijn verlofuren waardoor deze zijn komen te vervallen, nu een dergelijke verklaring van werknemer ontbreekt en werknemer juist te kennen heeft gegeven niet te willen instemmen met het verlies van zijn verlofuren.

Lees hier de uitspraak van rechtbank Rotterdam.

Conclusie
De coronacrisis is geen geldige grondslag om werknemers te verplichten vakantiedagen in te leveren. Wilt u als werkgever toch dat er vakantiedagen ingeleverd worden en wordt dit met de werknemer zo afgesproken, dan is het aan te raden deze afspraak schriftelijk vast te leggen. Een enkele eenzijdige bevestiging vanuit de werkgever is daarvoor niet voldoende, zo blijkt uit deze uitspraak. Zorg er daarom in ieder geval voor dat de werknemer voor de afspraken tekent of deze schriftelijk bevestigt.

Overigens werd het ontbindingsverzoek afgewezen omdat de werkgever geen enkele poging had gedaan om tot herstel van de verstoorde arbeidsrelatie te komen. Lees meer over de verstoorde arbeidsrelatie en de door de werkgever te nemen stappen in de blog van mr. Isis Henriquez-van de Wetering: ‘Hij moet eruit!’.

Heeft u vragen of een geschil over vakantiedagen? Of over hoe u wel met succes een arbeidsovereenkomst kunt laten ontbinden wegens een verstoorde arbeidsrelatie? Neem gerust contact op. Wij helpen u graag.